XVII Międzynarodowy Kongres Nauk Historycznych odbył się w dniach 26 sierpnia do 2 września 1990 roku w Madrycie. Hiszpański Komitet Nauk Historycznych rozpoczął planowanie tego wydarzenia jeszcze przed XVI Kongresem w Stuttgarcie w 1985 roku, podczas którego kandydatura hiszpańska została wybrana do organizacji następnego Kongresu. Komitet został utworzony przez grupę historyków pod przewodnictwem Eloya Benito Ruano, funkcję sekretarza pełnił Manuel Espadas Burgos, „sekretarza pomocniczego” José Ramón de Urquijo Goitia, a skarbnika Miguel Angel Ladero Quesada.
Oficjalny program Kongresu ustalono podczas posiedzenia Zgromadzenia Ogólnego Międzynarodowego Komitetu Nauk Historycznych w Atenach we wrześniu 1987. W tym samym miesiącu król Hiszpanii, Juan Carlos I, przyjął honorową prezydenturę nad Kongresem. W następnych miesiącach uzyskano wsparcie rządu hiszpańskiego i Uniwersytetu Complutense, który zaoferował duże budynki swojego Wydziału Medycznego jako miejsce 312 sesji Kongresu.
Finalne prace nad kalendarzem Kongresu miały miejsce podczas zebrania Zarządu Międzynarodowego Komitetu odbywającego się w Madrycie w maju 1988 roku. Zaplanowano wówczas organizację działań równoległych do obchodów sesji: wystawy i targów książki, dni kina historycznego oraz opracowanie i edycję 32-stronicowego zeszytu napisanego przez przez E. Benito Ruano pt. El Comité International, el Comité Espanol y los congresos Internacionales de Ciencias Históricas. Zaplanowano także wycieczki dla uczestników kongresu w tym m.in. do Toledo czy Aranjuez.
Udział w kongresie zadeklarowało 1832 historyków. Z niektórych krajów (Włochy, Japonia, Stany Zjednoczone) przybyło na Kongres więcej niż 100 uczestników. Wykład otwierający pt. Hiszpańskie otoczenie Krzysztofa Kolumba wygłosił Miguel Ángel Ladero. W programie Kongresu wyszczególniono wielkie tematy, sekcje chronologiczne, okrągłe stoły oraz spotkania afiliowanych komitetów i stowarzyszeń.
Podczas Kongresu rozprowadzono prowizoryczne wersje większości artykułów i komunikatów. Materiały pokonferencyjne ostatecznie opublikowano na początku 1992 roku, w czterech tomach (każdy z nich po 2500 egzemplarzy); otrzymał je każdy zarejestrowany uczestnik. To był ostatni raz, kiedy dokumenty kongresu były wydane jako książka papierowa.
Kongres w Madrycie zebrał wiele pochwał z powodu jakości logistyki, dbałości o uczestników i ich towarzyszy, organizacji wewnętrznej i, oczywiście, z powodu ilości i różnorodności tematów oraz ogólnego zainteresowania tematyką, która została przepracowana podczas Kongresu.
Bibliiografia:
- Eloy Benito Ruano, El Comité International, el Comité Espanol y los Congresos Internacionales de Ciencias Históricas, Madrid 1990
- 17o Congreso Inernational de Ciencias Históricas 26 de Agosto – 2 de Septiembre 1990. Segunda Circular, Madrid 1990
- 17o Congreso Inernational de Ciencias Históricas 26 de Agosto – 2 de Septiembre 1990. Programa, Madrid 1990
